19 Mart 2015 Perşembe

Korenin Geleneksel Müziği


Kore’nin geleneksel müziğine ‘Gugak’ denir. Uzun bir tarihe sahip Kore halkı, eskiden beri dansı ve şarkıyı sevmiştir. Buna mukabil müziğin tarihi de çok eskiye dayanır. Geleneksel müzik ilk başlarda kalabalık insanların toplanarak yaptıkları gökyüzüne tapınma törenleriyle başlamıştır. Ondan sonra Üç Krallık Döneminde girildiğinde dış ülkelerle yapılan kültürel değişimin artması sonucu geleneksel müzik daha da gelişmiştir. Ondan sonra çeşitli dönemleri aşarak 1951 yılında Ulusal Müzik Enstitüsünün açılmasından itibaren profesyonel klasik müzik insanları yetiştirme gibi klasik Kore müziğini koruyup yücelten faaliyetler gerçekleşmeye başladı. Günümüzde Kore kültürü koruyup seven halkın içten ve derin düşünceleriyle Kore kültürünün yenilenmesi, korunması, geliştirilmesi için birçok faaliyetler gerçekleştirilmektedir


Pansori

 Kore operası diyebileceğimiz Pansori halk kültürünün gelişmesiyle birlikte Coson hanedanlığının son dönemlerinde geniş alana yayılan bir sanattır. 19.yy’ın son yarısında Şin Cehyo tarafından Pansori düzenlenmiştir. Ondan sonra Pansori 12 bölümden 5 bölümü yaygın bir şekilde söylenmeye başlanmış, birçok insanın rollerini paylaşarak gerçekleştirdiği bir sahne oyunu haline gelmiştir. Pansori bir ses sanatçısı davulcunun davul sesi ritmine uyarak uzun bir hikayeyi şarkıyla seslendirdiği tek kişilik operadır. Ses sanatçısı elinde yelpazeyle şarkı söyler ve kadın erkek herkes Hanbok giyer. Pansorinin içeriği genelde halkın yaşadığı gerçek olayları temel alır. Halkın büyük çoğunluğu ana karakterler olarak sahneye çıkıp, onların duygu ve zengin insanlığı tüm gerçekliğiyle sergilenir. Pansori 12 oyundan oluşmaytaydı. Ancak bunlardan sadece Çunhyang Ga•Şimçong Ga•Hıngbo Ga•Sugung Ga•Cokbyok Ga isimli 5 oyun günümüze kadar ulaşabilmiş geniş kitleler tarafından sevilmiştir.

Halk Şarkıları

 Minyo, Kore halkının duygularıyla geleneğini, nefesini içinde barındıran şarkılardır. Bu şarkılar, tüm halkın içinden çıkıp geniş kitlelere yayılan, halkın özgün sesi diye adlandırılabilir. Ne zaman, kimin tarafından yazıldığı bilinmeyen, ağızdan ağıza iletilerek ortaya çıkan anonim Minyolar kişiye göre serbest biçimlerde söylenir. Minyolar, suyun akışı gibi yumuşakça akıp giden melodi ve neşeli ritmin birbiriyle uyuşmasıyla her söylenişinde daha derin ve güzel bir ses şeklinde yeniden yaşatılır. Minyolar Kore halkının ruhuyla dolu olan muhteşem ses ve melodi akışıdır. En tipik minyo Arirang’dır. Pungmul OyunuPungmul, Korelilerin karakterini en iyi ifade eden bir dans olarak Kore dansları içinde en köklü bir geçmişe sahiptir. Pungmul, iş yaparken hissedilen zorlukları insanın üzeriden alarak işin verimliliğinin artırır. Çiftçilerin tek yürek olmalarını sağlar ve bir yıl boyunca tarımın verimli olması için tanrılara dua edilen bir şenlik olarak ortaya çıkmıştır. Kore halkı eskiden beri tarımı bu dünyadaki en önemli iş olarak kabul etmiş, bu sebeple de her bölgede kendine özgü Pungmul danslarını geliştirmiştir. Pungmul dansı kişinin coşmasını sağlama ve insanları uyumlu bir şekilde bir araya getirme gücüne sahiptir. Çiftçilerin bir oyun olarak zevk aldıkları Pungmul dansı zaman akıp geçtikçe yavaş yavaş bir sanat halinde dönüşmüş ve Kore halk danslarının temel unsuru olmuştur. 1978 yılında Kim Doksu’nun kurduğu Samullori Grubu, Pungmul dansını Gwanegari, Cangu, Jing, Buk adlı 4 çalgıdan oluşan yeni bir gösteri haline getirmiş ve bu gösteri Samullori olarak tanınmaya başlamıştır. Pungmul gösterisi normalde ayakta sergilenirken Samullori oturarak yapılan dört çalgılı bir gösteridir. Bu dört çalgının her biri doğa ile özdeşleşmektedir. Gwengari şimşek çakması, Jing rüzgâr, Cangu yağmur ve Buk da bulutun sesidir.


Maske Dansı

Şilla döneminde başlayan Maske dansı, maske kullanılarak hem dans hem sohbet hem de şarkı içeren bir çeşit tiyatro oyunudur. Maske dansı ilk başlarda maskenin kendisinden çok gösteri yapanın hitabet yeteneği temeline dayanmaktaydı. Daha sonra bir oyun haline dönüşmüştür. Maske danslarından en bilinenleri, kötü kaderi kovup iyi kader dileğini içeren ‘Byoksa Maske Dansı’, tüm köylülülerin beraber yaptıkları ‘Köy Maske Dansı’ ve gezginlerin ustalıkla yaptıkları maske dansıdır. Maske dansı halkın bastırılmış duygularını ortaya çıkarmak için yapılan bir danstır. Genelde ay takviminin ilk 15. günü(Deborım), Buda Günü, 5. ayın 5. günü(Dano), 8. aydaki hasat bayramı gibi özel günlerde bayram dansı olarak yapılmış, bunun dışındaki ulusal festivaller de de bu danslar sergilenmiştir. Gangnıng Gvanno Maske Oyunu, Bukçong Aslan Oyunu, Hahö Byolşin Şaman Töreni, Songpa Sande Oyunu, Bongsan Maske Dansı, Tongyong Ogvangde, Gangnyong Maske Dansı, Inyul Maske Dansı gibi günümüzde de sergilenen bir çok maske dansı vardır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder